زیبایی ، پوست و مو

پیوند پوست

پیوند پوست

پیوند پوست چیست؟

پیوند پوست یک روش جراحی است که در آن از یک قسمت بدن پوست را برداشته و آن را به بخش دیگری از بدن انتقال داده یا پیوند می دهند،که در بیمارستان و با بیهوشی عمومی انجام می شود.یعنی شما در حین عمل خواب هستید و هیچ دردی احساس نمی کنید.برای ادامه مطلب با داطب همراه باشید

هدف از پیوند پوست:

این پیوند باعث می شود تا عملکرد پوست حفظ شود. همچنین باعث می شود تا پوست بد شکل نشود و جمع نگردد و در اندام فرد تغییر حالت ایجاد نشود. این عمل همچنین باعث می شود تا گوشت اضافی در زخم ایجاد نشود. با این عمل همچنین پوست سریعتر بهبود پیدا می شود. در این عمل خطر عفونت کاهش پیدا می کند.

کاربرد پیوند پوست:

پیوند پوست روی ناحیه ای از بدن که پوست خودش را از دست داده قرار می گیرد.

_ عفونت های پوستی

_ جراحی سرطان پوست

_ سوختگی عمیق

_ زخم های بزرگ و باز

_ زخم بستر یا دیگر زخم های پوستی که خیلی خوب نشده اند.

جراحی گرافت چیست؟

گرافت پوستی ورقه های بسیار نازک پوست سالم است که از یک قسمت از بدن گرفته شده است و در بخش دیگری قرار می گیرد. گرافت های پوستی برای درمان پوست آسیب دیده توسط سوختگی، عفونت و یا جراحت استفاده می شوند. در زمانی که امکان پذیر باشد، دکتر پوست سالم را از محلی که دیدن آن دشوار است و یا اغلب با لباس پوشانده می شود، می گیرد.

در بسیاری از موارد، برای پیوند پوست تنها از لایه بالای پوست استفاده می شود. این یک گرافت با ضخامت تقسیم شده است. هنگامی که لایه های بیشتری مورد نیاز است، آن را یک گرافت با ضخامت کامل می نامند. نوع گرافت مورد نیاز شما بستگی به میزان آسیب دیدگی شما و مکان زخم دارد.

نحوه پیوند پوست:

جراحی با برداشتن پوست از محل اهداکننده شروع می شود.اگر گرافت با ضخامت تقسیم شده است، پوست از قسمتی از بدن که معمولاً با لباس پوشیده می شود مثل لگن یا قسمت بیرونی ران برداشته می شود. و اگر گرافت ضخامت کامل دارید، بهترین محل اهدا شکم، کشاله ران، ساعد یا ناحیه بالای ترقوه است.وقتی پوست از محل اهدا برداشته شد، پزشک با دقت آن را روی ناحیه پیوند قرار داده و با یک پانسمان جراحی، دوخت یا بخیه محکم می کند

پیوند با ضخامت تقسیم شده می تواند مشبک باشد. پزشک حفره های کوچکی داخل گرافت ایجاد می کند تا تکه پوست کشیده شود  و پوست کم تری از محل اهدا بردارد.به علاوه با این کار مایع زیر پیوند پوست تخلیه می شود.جمع شدن مایع در زیر پیوند گاهی همه چیز را به هم می زند و باعث پس زدن پیوند می شود.در درازمدت حالت مشبک ظاهر تور ماهی مانندی به پوست می دهد. شاید پزشک محل اهدا را با پانسمان وازلینه ببندد تا به پانسمان به زخم نچسبد.

انواع پیوند پوست:

آتوگرافت: گرافت از بدن خود فرد گرفته شود به اين نوع گرافت، آتوگرافت مي‌گویيم

ايزوگرافت:  هرگاه دهنده و گيرنده داراي ژن‌هاي مشابه باشند مثلا در دوقلوها

آلوگرافت:  گرافت از يك گونه به همان گونه است مثلا گرافت از بدن يك فرد به فرد ديگر

زنوگرافت:  گرافت از يك گونه به گونه ديگر مي‌باشد به عنوان مثال گرافت از گاو به انسان

پیوند پوست با ضخامت نسبی:

این نوع گرافت فقط شامل اپیدرم پوست و بخش کوچکی از درم است برای اینکه محل دهنده گرافت بتواند ترمیم شود. گرافت پوست با ضخامت نسبی از بخش های سالم بدن مانند بخش خارجی یا داخلی ران پا، شکم، باسن یا کمر برداشته می شود. گرافت هایی با ضخامت نسبی در گیرنده ای دارای کمترین شرایط ایده آل و عروق خونی احتمال موفقیت بالاتری دارد. اما هرچه ضخامت گرافت کمتر باشد احتمال پس زدن پیوند در حین ترمیم کاهش می یابد.

از گرافت پوستی با ضخامت نسبی می توان همراه با مش برای پوشاندن بخش وسعی از پوست استفاده نمود. ظاهر این نوع گرافت، براق و صاف است اما ترکیب ظاهر مش، تفاوت در رنگ و ضخامت گرافت پوست با ضخامت نسبی را معقول تر از آرایش ناحیه آسیب دیده می سازد. هرچه گرافت ضخیم تر باشد خصوصیات بیشتری از پوست دهنده به عنوان جای زخم قابل مشاهده خواهد بود.

زمانی که بستر زخم برای کاهش ریسک عفونت یا پس زدن پیوند آماده شد و گرافت پوستی در محل خود قرار داده شد، یک پانسمان مناسب باید برای ایجاد فشار یکنواخت روی سطح گرافت پوستی قرار داده شود. پانسمان از لغزش گرافت و تشکیل هماتوم و سروماس در زیر گرافت جلوگیری می کند.

برای مکان هایی که دسترسی و پانسمان آنها مشکل است، پانسمان های مخصوص وجود دارند که از گرافت محافظت کرده و فشار متعادلی را روی گرافت پوستی ایجاد می کنند. معمولا اولین پانسمان باید ۳ الی ۷ روز بدون مشکل در موضع باقی بماند.

قبل از تعویض پانسمان، باید با نرمال سالین آن را مرطوب کرد تا از برداشته شدن گرافت جلوگیری شود. پس از آن پانسمان باید هفته ای دو بار تعویض شده و هر بار گرافت پوست از نظر عفونت، ترشح، درد و پیشرفت پیوند بررسی شود.

پیوند پوست ضخیم:

گرافت پوستی ضخیم شامل اپیدرم و تمام ضخامت درم است. در این نوع گرافت خصوصیات بافت دهنده حفظ می شود. گرافت پوستی ضخیم باید در سطوح کوچک و روی بستر گیرنده با عروق خونی انجام شود تا پیوند به خوبی انجام بگیرد.

از آن جایی که کل لایه درم ناحیه دهنده برداشته شده و امکان ترمیم آن وجود ندارد، برای کمک به ترمیم زخم مراقبت های اولیه و بخیه کردن انجام می شود. یکی از مزایای گرافت ضخیم این است که، خصوصیات ظاهری آن با پوست معمولی بیمار مطابقت داشته و بنابراین از نظر زیبایی بر گرافت پوست با ضخامت نسبی ارجحیت دارد.

پیوند کامپوزیت:

در طول این پروسیجر ، پزشک پوست ، غضروف یا دیگر بافت های نرم را پیوند می زند. پیوند کامپوزیت می تواند برای درمان آسیب دیدگی ها در بینی ، نوک انگشتان و گوش ها ، مورد استفاده قرار گیرد.

روند مورد انتظار ترمیم زخم:

محل جدا کردن گرافت در گرافت های تمام ضخامت باید مانند زخم های جراحی به طور کامل بسته شود و درمان های مورد نیاز برای آن انجام شود. واضح است که هرچه درم بیشتری جدا شود،  زمان  ترمیم زخم بیشتر خواهد بود.  این زمان بین ۷ تا ۲۱ روز متغیر است که وابسته  به عوامل مختلفی مانند عمق گرافت، شرایط بیمار و روش درمان انجام شده پس از برداشت گرافت می باشد.

به طور میانگین زخم محل دهنده گرافت پس از ۲ هفته درمان می شود اما در بیمارانی که دارای بیماری های زمینه ای، مانند دیابت می باشند، این زمان تا حدود ۳ هفته هم ادامه پیدا می کند.

پیوند دهنده پوست:

_ شکم

_ کمر یا قفسه سینه

_ باسن یا کشاله ران

_ بخش فوقانی بازو

_ بخش داخلی یا خارجی ران

عواملی که بر سرعت ترمیم زخم تاثیرگذار هستند:

_ سن

_ بیماری های زمینه ای مانند دیابت، مشکلات قلبی-عروقی، کلیوی

_ مصرف سیگار

_ وضعیت تغذیه بیمار

پیوند پوست در چه کسانی نباید انجام شود:

_ دیابتی ها

_ ضایعات نخاعی و معلولان

_ کسانی که مشکلات قلبی و خونرسانی دارند

_ سالمندان

_ کسانی که گرفتگی عروق و مشکل خونرسانی به اندام ها دارند.

آیا حتما باید عمل گرافت انجام شود:

انجام عمل گرافت حتما باید موقعی انجام شود که اولا زخم عمیق و درجه سه باشد یا محل سوختگی در مفاصل مهم و حیاتی بدن باشد.در غیر این صورت گرافت در زخم های درجه دو سطحی و عمقی نیاز نمی باشد.اگر هزار و یک راه برای درمان سوختگی وجود داشته باشد هزار و یکم ان عمل جراحی و پیوند پوست می باشد.

معایب پیوند پوست:

_ زخم شدن یک قسمت دیگر از بدن

_ ماندن جای محلی که پوست برداشته می شود تا آخر عمر

_ درد بسیار شدید و وحشتناک در هنگام تعویض پانسمان

_ عدم موفقعیت پیوند پوست

_ بیشتر شدن زمان بستری در بیمارستان

_ هزینه بر شدن درمان

خطرات ناشی از جراحی پیوند پوست:

_ خونریزی

 _ عفونت

 _ آسیب های عصبی

عوارض پیوند پوست:

_ تشکیل بستر خون

_ تشکیل چرک

_ عفونت

_ جابه جایی بیش از حد پوست پیوند خورد)

_ مشکلاتی در گردش خون که باعث کند شدن فرایند بهبود زخم شود ( اغلب در افراد سیگاری اتفاق می افتد )

_ خونریزی

_ انقباض موضعی

_ ناهموار و بی رنگ شدن پوست

_ از بین رفتن حس در پوست یا حساس شدن بیش از حد پوست به درد

_ ادامه درد در ناحیه درمان حتی بعد از سپری شدن فرایند بهبود

_ تشکیل بافت اسکار در اطراف ناحیه پیوند

اقدامات قبل از پیوند:

_ عدم استعمال دخانیات

_ قبل از جراحی محل دهنده پوست مشخص شود

_ رنگ وبافت پوست دهنده با ناحیه پیوند همسان باشد

_ برخی داروهای رقیق کننده خون متوقف شود

پوست سالم از چه منابعی تهیه می شود؟

در بیشتر موارد پزشک از پوست سالم بدن خود بیمار استفاده می کند. گاهی اوقات ، بدن قادر به تامین پوست سالم مورد نیاز جهت استفاده در طول فرایند نمی باشد. در این شرایط ، پزشک از پوست یک جسد( الو گرافت ) استفاده می کند.

همچنین پزشک می تواند از پوست حیوانات خصوصاً خوک ( زنوگرافت ) استفاده کند. الوگرافت و زنوگرافت، پیوندهای پوستی موقتی محسوب شده و معمولاً تا زمان بهبود زخم و رشد مقدار پوست سالم کافی جهت استفاده برای پیوند پوست دائمی ، مورد استفاده قرار می گیرند.

مراقبت های بعد از پیوند:

_ پرهیز از فعالیت‌ های شدید

_ بی حرکت نگه داشتن ناحیه

_ مصرف داروهای مسکن

_ استفاده از پماد یا کرم روی زخم

_ استفاده و تعویض پانسمان (از جمله چند بار و مدت زمان)

هزینه پیوند پوست:

هزینه ی جراحی پیوند پوست معمولا نقش مهمی را در تصمیم گیری فرد برای درمان مناسب دارد و این هزینه به عوامل مختلفی همچون نوع عمل، دستمزد جراح، هزینه بیمارستان و تجهیزات به کار برده شده، مکان جغرافیایی، دارو های توصیه شده، آزمایشات انجام شده و لوازم مورد استفاده نیز بستگی دارد بنابراین نمی توان عدد مشخصی را برای آن بیان کرد و برای آگاهی از قیمت باید به دکتر پیوند پوست مراجعه کرد و با وی مشورت نمود.

در یاد داشته باشید که درمان اولیه بیماران سوختگی توسط بیمه و وزارت بهداشت و درمان پرداخت می شود و بیماران هیچ هزینه ای برای درمان اولیه پرداخت نمی کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *