بیماری گال

بیماری گال چیست؟

بیماری گال نوعی بیماری پوستی است که توسط حشره‌ای بسیار ریز به نام هیره خارشی ایجاد می‌شود.این حشره‌های بسیار ریز میکروسکوپی،می‌توانند ماه‌ها روی پوست شما زندگی کرده و روی سطح پوست تولید مثل کنند،در آن فرو روند،تخم گذاری کنند و باعث ایجاد حساسیت‌های قرمز همراه با خارش بر روی پوست شوند.

در هر زمان تقریباً 130 میلیون مورد از ابتلا به بیماری گال در جهان گزارش می‌شود.گال یک بیماری بسیار مسری است که به راحتی از طریق تماس مستقیم پوست می‌تواند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود،اما گال می تواند به عنوان یک بیماری آمیزشی نیز مطرح باشد و از طریق رابطه جنسی نیز منتقل می شود.

حداقل مدت زمان تماس برای انتقال انگل گال حدود 30 دقیقه است لذا تماس های کوتاه مدت نظیر دست دادن یا بغل کردن معمولا باعث انتقال بیماری نخواهد شد

برای اطلاعات کافی از این مقاله با داطب همراه باشید:

انواع گال:

_ پوسته دار (نروژی)

_ گره ای (ندولار)

_ خارشتک معمولی

_ پوست سر

گال پوسته دار:

گال پوسته‌ای شکل شدیدی از جرب است که می‌تواند در برخی از افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، افراد سالخورده یا ناتوان رخ دهد. افراد مبتلا به خارِشَک پوسته دار دارای پوسته ضخیم پوستی هستند که حاوی تعداد زیادی کنه گال و تخم است. افراد مبتلا به گال پوسته دار برای افراد دیگر بسیار مسری هستند و می‌توانند آلودگی را به راحتی هم از طریق تماس مستقیم پوست به پوست و هم از طریق آلودگی وسایلی مانند لباس، ملافه و مبلمان پخش کنند.

گال گره ای:

این نوع بیشتر در بین کودکان دیده شده و نشانه اصلی این نوع خارِشَک،گره‌های قهوه‌ای است که مدت‌ها پس از درمان بیماری نیز همچنان از بین نمی‌روند.

خارشتَک معمولی:

شایع‌ترین نوع بیماری گال است.این آلودگی باعث خارش در دست‌ها،مچ دست و سایر نواحی می‌شود،اما به هیچ عنوان روی پوست سر و صورت رشد نمی‌کند.

گال پوست سر:

این نوع روی پوست سر شما اتفاق می‌افتد و علائمی ندارد، به جز پوسته‌هایی که ممکن است شبیه پسوریازیس باشند.گال نوعی بیماری پوستی است که توسط نوعی کنه ایجاد می‌شود و باعث ایجاد برآمدگی های پوستی و خارش می‌شود. این کنه مسری است و به راحتی منتقل می‌شود.

خارِشَک چگونه سرایت می کند؟

کنه ماده پس از ایجاد تونل در زیر پوست،تخم‌های خود را در تونلی که ایجاد کرده می‌گذارد،پس از بیرون آمدن از تخم، لاروها به سطح پوست حرکت می‌کنند و از طریق تماس فیزیکی نزدیک در سراسر بدن یا میزبان دیگری پخش می‌شوند.

انسان تنها گونه‌ای نیست که کنه‌ها بر آن تأثیر می‌گذارند.کنه‌ها می‌توانند سگ‌ها و گربه‌ها را نیز تحت تاثیر قرار دهند.با این حال هر کدام از این ها، میزبان گونه‌های متفاوتی از کنه هستند.برای مثال انسان ممکن است واکنش پوستی خفیف و گذرا را در تماس با کنه‌های حیوانی تجربه کند و عفونت در مقیاس کامل در انسان با کنه‌های حیوانی نادر است.گال بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم پوست به پوست یا استفاده از حوله، رختخواب یا وسایلی که آلوده به کنه‌ها هستند، پخش می‌شود.

علائم گال:

_ خارش : این عارضه اغلب در شب بدتر می‌شود و می‌تواند بسیار شدید باشد. خارش پوست یکی از شایع‌ترین علائم گال است.

_ برآمدگی های پوستی : هنگامی که کنه به داخل پوست فرو می‌رود، خطوط یا خطوط لانه ایجاد می‌کند که بیشتر در چین‌های پوستی وجود دارند. این بثورات و دانه های پوستی ممکن است شبیه کهیر، نیش، برآمدگی، جوش یا تکه‌های پوسته پوسته باشند. همچنین ممکن است تاول نیز وجود داشته باشد.

_ زخم : زخم‌ها در نواحی آلوده‌ای که فرد پوست خود را خراش داده است، ایجاد می‌شوند. زخم‌های باز می‌توانند منجر به زرد زخم شوند که معمولاً در اثر عفونت ثانویه با استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می‌شود.

_ پوسته‌های ضخیم : این علامت معمولا در گال نروژی به وجود می‌آید، زمانی که صدها تا هزاران کنه و تخم کنه در پوست و زیر پوست وجود دارند. این نوعِ بیماری، باعث ایجاد علائم شدید پوستی می‌شود.

اغلب،افراد مبتلا به گال نروژی، پوسته‌های خاکستری، ضخیم و متلاشی شده را تجربه می‌کنند.کنه‌هایی که در پوسته‌های جدا شده زندگی می‌کنند می‌توانند بیش از یک هفته بدون نیاز به تماس با انسان به دلیل غذای تهیه شده توسط خود پوسته،به زندگی ادامه دهند.

عامل گال:

گال نتیجه هجوم هیره های کوچک و هشت پا از خانواده عنکبوتیان است.این حشره‌ها به قدری کوچک هستند که نمی‌توانید آن‌ها را روی پوست خود ببینید،اما مطمئناً می‌توانید اثرات آن‌ها را ببینید.انگل ها برای زندگی و تغذیه در لایه بالایی پوست فرو می‌روند.انگل ماده تخم گذاری می‌کنند،پوست به انگل و مواد زائد آن‌ها واکنش نشان می‌دهد و حساسیت‌های قرمز و خارش‌ دار ایجاد می‌کند.

محل زندگی کنه گال:

کنه‌ها در چین‌ها و شکاف‌های باریک پوست شما زندگی می‌کنند.

مکان‌های رایج کنه عبارت‌اند از:

_ بین انگشتان دست و پا

_ در ران‌ها و ناحیه تناسلی

_ در مچ دست و زانو

_ ناحیه اطراف کمر

_ زیر ناخن

_ زیر حلقه‌ها، بند ساعت و دستبند

_ ناحیه اطراف نوک سینه

چه کسانی در معرض گال قرار دارند؟

_ کودکانی که به مهدکودک یا مدرسه می‌روند

_ والدین یا مراقبان کودکان خردسال

_ بزرگسالان جوانی که نظر جنسی فعال هستند

_ افرادی با چندین شریک جنسی هستند

_ ساکنین مراکز مراقبت گسترده

_ بزرگسالان مسن‌ تر

_ افراد با سیستم ایمنی ضعیف

_ افراد مبتلا به HIV ، گیرندگان پیوند و سایرین که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند

تشخیص گال:

پزشک شما به احتمال زیاد قادر خواهد بود که گال را به سادگی با انجام یک معاینه فیزیکی و بازرسی ناحیه آسیب دیده پوست شما تشخیص دهد.در برخی موارد، دکتر پوست ممکن است بخواهد با برداشتن کنه از پوست شما با سوزن، تشخیص را تایید کند.اگر کنه به راحتی پیدا نشود، پزشک بخش کوچکی از پوست شما را می‌تراشد تا نمونه بافتی به دست آید. سپس این نمونه زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود تا وجود کنه خارِشَک یا تخم آن تایید شود.

آزمایش جوهر گال (یا تست جوهر حفاری) می‌تواند به شناسایی مسیرهای سوراخ شده در پوست شما که توسط کنه‌ها ایجاد شده است کمک کند. برای انجام این آزمایش، پزشک مقداری جوهر را با استفاده از خودکار بر روی ناحیه‌ای از پوست که به نظر می‌رسد آلوده است، می‌ریزد. پس از پاک کردن جوهر، جوهرهایی که به داخل تونل‌های حفر شده ریخته‌اند، باقی می‌مانند. یا این کار، با چشم غیرمسلح نیز می‌توان وجود گال را تایید کرد.

درمان گال:

درمان گال معمولاً با از بین بردن آلودگی شروع می‌شود،پمادها،کرم ها و لوسیون‌هایی تجویز می‌شود که می‌توان آن‌ها را مستقیماً روی پوست قرار داد. داروهای خوراکی نیز برای درمان ممکن است تجویز شود.پزشک احتمالاً از بیمار می‌خواهد تا دارو را شب‌ها که حشرات بیشتر فعال هستند استفاده کند.شاید لازم باشد درمان را بر تمام پوست خود از گردن به پایین اعمال کنید. صبح روز بعد می‌توان دارو را شست.اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل‌های پزشک خود را بسیار دقیق دنبال کنید. ممکن است لازم باشد درمان موضعی را طی هفت روز تکرار کنید.

درمان دارویی:

_ کرم 5 درصد پرمترین

_ لوسیون 25 درصد بنزیل بنزوات

_ پماد 10 درصد گوگردی

_ کرم 10 درصد کروتامیتون

_ لوسیون 1 درصد لیندان